Soms is moet je jezelf goed kennen om te weten wat het beste voor jezelf is.
Bijvoorbeeld: het zou voor mezelf het beste zijn om te stoppen met roken. Maar mezelf kennende, zou ik borderline cranky worden en een hippie vermoorden om een sigaret uit zijn dreadlocks te rollen.
Gelukkig ben ik van mening dat gezondheid overschat is en schenk ik minder ontaarde problemen mijn aandacht (die ik bijgevolg evenmin ten harte neem). En één van die problemen in de zee van miserie in de wereld is voor mij Frans.
De Franse taal is zonder twijfel één der schoonste. Je moet het zelfs niet kunnen verstaan om er van te kunnen genieten. Zoals mij dus. Ik kàn geen Frans spreken. Of schrijven. Maar dat wil niet zeggen dat ik de Franse tong niet kan waarderen, zoals bleek in de zomer van ’06 in de Ardeche, dat de Franse tong ook mij kon waarderen. Maar ik ga geen nostalgische en lichtjes hunkerende lamentatie naar jeugdige Campingliefde opstellen – daarvoor verwijs ik graag naar mijn opkomende boek ‘Françaises – Tentsletjes heruitgevonden’.
Neen, om mijn Frans bij te schaven kwam ik gisteren met het lumineuze idee om tot mijn gevreesde examen de Franse filmklassiekers van onder het stof te halen en elke dag bij wijze van voorschrift er één zie. Niet dat ik er van overtuigd ben dat het mijn taal ten goede zal komen, zoals ik enkele jaren geleden ter voorbereiding ‘On attendant Godot’ van Beckett heb gelezen de dag voor mijn examen.
Maar het zal wel helpen. Dit is mijn lijstje films te zien:
1/ Le Mépris (Jean-Luc Godard) – Met een oude Fritz Lang in één van de rollen.
2) A bout de souffle (Jean-Luc Godard)
3) La Double vie de Veronique (Krzysztof Kieślowski) – Een van de mooiste films ooit gemaakt.
4) Trois Couleurs. (Krzysztof Kieślowski) Alle drie. Met La Binoche in Bleu in haar glansrol als de meest mooie vrouw ter aarde.
5) Les Choristes – Mooie film, maar net iets te veel meel.
6) C’est arrivé pres de chez vous – Ondergewaardeerde film van bij ons.Met geweldig debuut van Poelvoorde.
7) La Doublure – Wie zegt dat repertoirekomedies een alleenrecht is van Het Echt Antwàààrps Theater? MetAlice Taglioni in haar glansrol als de meest sexy vrouw ter aarde.
8) De battre mon coeur s’est arrêté – Moderne klassieker.
9) La régle du jeu – Van Renoir, nog niet gezien maar staat al lang op het lijstje..
10) Des hommes et des dieux – Ik snap niet dat ik deze film nog niet heb gezien dit jaar.
11) La cité des enfants perdu – De redelijk geniale Jeunet geeft de Burton-junks een lesje in retrofuturistischgothic-storytelling. Jawel.
12) Cyrano de Bergerac – Nog niet gezien, maar jongens, de Dordogne, prachtige streek. Opeens Depardieu met plaksnor en een neus zo groot dat je verwacht dat er 7 dwergen er diamanten in mijnen.
Zo. Suggesties meer dan welkom!
Symen's Blog 